Miłość do brzuszka.

    Żadną zagadką jest, ani odkryciem Ameryki fakt, że matka kocha swoje dziecko jeszcze nosząc je pod sercem. A od kiedy zaczyna czuć ruchy maleństwa i wszystko jest już bardziej realne i bardziej namacalne, to miłość ta rośnie jeszcze bardziej. Ale czy pomyślałby kto, że tego nienarodzonego jeszcze dzidziusia też może kochać już starszy brat? Mój czteroletni syn jest żywym dowodem na to, że tak jest. Podczas oglądania bajek, bo w bajkach takie tematy się pojawiały, rozmawialiśmy z Kuba o rodzeństwie, ciąży i dzidziusiach, i to właśnie Kuba uświadomił nam że to czas na drugie dziecko. Zadawał mnóstwo pytań i był bardzo ciekawy i dociekliwy. Pytał kiedy odbędzie miał dzidziusia(czytaj brata albo siostrę), okazywał żywy smutek kiedy dowiadywał się, że mamusia i tatuś nie mogą mu powiedzieć kiedy, bo nie wiedzą. Snuł plany, opowiadał, że jak będzie miał braciszka to pójdzie z nim na spacer, ale jak będzie miał siostrzyczkę to nie pozwoli jej wyjść bo będzie jeszcze za mała. I nie ważne jak zagmatwane były jego myśli. Dla mnie było jasne i oczywiste że myśli o rodzeństwie poważnie i częściej niż mogłam to sobie wyobrazić.

Więc od kiedy dowiedziałam się że  jestem w ciąży zaczęłam pomału przygotowywać syna do nowej roli starszego brata. Nie mówiłam mu o ciąży od początku jej trwania, bo różnie to na początku bywa. Ale rozmawiałam z nim często i tłumaczyłam mu jeszcze więcej. I w końcu nadszedł ten moment, żeby mu powiedzieć, że będzie miał tego upragnionego dzidziusia - radości nie było końca. Pyta gdzie jest dzidziuś i przykłada tam uszko. Mówi do brzucha, popisuje się przed nim i opowiada historyjki, tuli się często i daje buziaki. Na spacerach zachwyca ludzi, których spotykamy na placu zabaw, kiedy ni stąd ni zowąd przybiega do mnie między zjeżdżalnią, a huśtawką, żeby przytulić się do brzuszka i sprzedać mu buziaka, po prostu od tak. I jak to nie jest miłość,  to ja już nic nie wiem. Z resztą sami zobaczcie 😊

kliknięcie przekieruje do filmiku na instagramie (chyba)