Zwykłe małe sukcesy.

    Kubuniek wczoraj złapał katarek :( Pierwszy w Jego życiu. Dziś jest już lepiej, ale za to chyba dają znać o sobie górne jedynki. Z apetytem jest różnie. Bubu zawsze ładnie jadł, nie grymasił i lubił próbować nowych smaków i konsystencji, ale ostatnio... Chyba wyszedł z założenia, że skora ma już duże dwa zębole to najwyższy czas ich używać :) Tak więc zupki, papki i obiadki są be. Największą uwagą cieszą się całe kawałki owoców i warzyw. Najlepiej żeby mama trzymała i podawała do gryzienia. Zastanawiam się tylko jak w takiej sytuacji podać mu np mięsko. Oprócz tego coraz intensywniej uczymy się raczkować. Znaczy Kubuś uczy się raczkować. I zaczyna wspinać się już po niskich krzesłach. Nabiera nowych umiejętności co dzień i zmienia się w mgnieniu oka. A, i daje buzi na rybkę :D Chwyta dłońmi za moje policzki przybliża się i otwiera usteczka jak rybka, nie zawsze wceluje w moje usta (czasem jest to nos, albo broda), ale to nie ważne. Traktuje to jak zabawę. Czeka, aż się go wycałuje, a potem się śmieje. I wszystko zaczyna od nowa, i jeszcze i jeszcze i jeszcze... :) I oboje mamy radochę. A jak Misiak wraca z pracy, śmieje się do niego, wyciąga rączki, gada, uśmiecha, pełza pod nogi. Takie zwykłe małe sukcesy, a aż łezka się w oku kręci ;)