Dziecięcy zakątek.

    Jak tylko dowiedziałam się, że noszę pod sercem cud życia, po wstępnej euforii (która trwała ładnych kilka tygodni) zaczęły się przygotowania. Trzeba było kupić to i owo... i przygotować nowemu człowieczkowi własny kawałek podłogi w naszym (ciasnym, ale własnym) mieszkanku. Były plany, projekty, dyskusje. Zaczął się remont, malowanie, montowanie szafy, które swój finał znalazły w trakcie mojego pobytu w szpitalu. Efektem jest nieskończony pokoik, w którym już nowy członek rodziny zdążył zamieszkać i się zadomowić. Należałoby przygotowania zakończyć. Nie dużo nam brakuje. Musimy zrobić i zamontować półki na ścianach (głównie rzecz chodzi o półki), bo przybytek malucha rośnie i nie ma ich gdzie trzymać. Maskotka od taty, od babci od tego i tamtego. I zalegają wszystkie w rządku w łóżeczku.

projekt MIŚ na papierze

I jeszcze jeden element, który nie może się doczekać końca: projekt o kryptonimie MIŚ, o którym pisałam kiedyś na blogu. Doczekał się powstania, ale i nie doczekał się niestety jeszcze końca. Zostało mi go pomalować tylko, ale... brakło czasu, potem chęci. I postanowiłam ostro wziąć się za ukończenie pokoiku. I tak jestem w trakcie tworzenia projektu półek. A MISIA pomaluję jak tylko pogoda pozwoli mi go wynieść na balkon.