Jesienna deprecha?

źródło

    Jest już dość późno, normalnie powinnam już smacznie spać, zwłaszcza, że Mały jakoś ostatnimi nocy jakieś niespokojne ma sny, więc ja razem z nim. A do tego wstaję wcześnie i nie drzemię popołudniami. Cały dzień chodzę półprzytomna. I tak od kilku dni. Powinnam więc paść jak kawka wieczorem. Ale nie - oczy mam jak przysłowiowe pięć złotych i nie ma mowy o spaniu. Bezsenność się kłania. Apetyt? Żarty. Zawsze (to znaczy odkąd się nauczyłam) lubiłam gotować - zwłaszcza jak komuś smakowało. Teraz - nie chce mi się. Ale "niechemisizm" to betka. Zapachu niektórych ciepłych potraw po prostu nie toleruje mój przewód pokarmowy (o smaku nie mówiąc). Niewiele rzeczy ostatnio sprawia mi przyjemność. Tak, mogłabym wziąć książkę, czy ołówki i blok w ramach ulepszania samopoczucia, ale te zajęcia pochłaniają dużo czasu. A tu sterta prania do prasowania czeka, tam pozmywać naczynia i podłogę umyć nawet dwa razy dziennie (bo Bubuś froteruje podłogę jak mały samochodzik, ale o tym w następnej notce), tam jeszcze co innego i przecież samo się nie zrobi. A jak zafunduję sobie przyjemności, a obowiązki będą czekać będę miała wyrzuty sumienia i polepszanie samopoczucia szlag trafi. Mogłabym poprosić Misiaka, ale on i tak mi już dużo pomaga. I do tego ból brzucha...Wiem! To nie jest jesienna deprecha, tylko pierwsza od ponad półtora roku  menstruacja. Miejmy nadzieję.
A tak trochę w innym klimacie. Będziemy testować produkty MAM, to nasza pierwsza przygoda z testowaniem i zobaczymy, czy ostatnia.